Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

I-mama γράφει...

Απο τότε που με θυμάμαι, το μεγαλύτερό μου όνειρο ήταν να αποκτήσω μια όμορφη οικογένεια. Τα χρόνια πέρασαν, σπούδασα, δούλεψα και έφτασε η στιγμή το όνειρό μου να γίνει πραγματικότητα! Έμεινα έγκυος στην κορούλα μου, είχα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη και φυσικά ονειρευόμουν τη στιγμή που θα ζούσα το μεγαλείο του φυσιολογικού τοκετού! Οι σκέψεις για τον τοκετό που επιθυμούσα σταμάτησαν όταν ο γιατρός σύστησε καισαρική τομή...
Ναι, δέχτηκα...γιατί δε γνώριζα, γιατί φοβήθηκα, γιατί... γιατί! Και έφτασε η στιγμή που αντίκρυσα για πρώτη φορά την κορούλα μου! Και χάρηκα τόσο...μα λυπήθηκα άλλο τόσο για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στον κόσμο μας αυτό το παιδί.
Οι πρώτες μέρες μας βρήκαν να θηλάζουμε με μεγάλη επιτυχία και ευτυχία συνάμα, απαλύνοντας έτσι τον πόνο...σωματικό και ψυχικό!
Δε μπορούσα να φροντίσω το παιδί μου λόγω καλωδίων κτλ και ουσιαστικά την είδα ολόκληρη (γυμνούλα) μετά από 3 ή 4 ημέρες!
Όλα αυτά, συν της επιθυμίας μου να καταφέρω έναν φυσιολογικό τοκετό μετά την καισαρική μου, με οδήγησαν σε ώρες ατελείωτες ψάχνοντας για το τι πήγε στραβά, πως θα μπορούσα να ξεπεράσω τον πόνο που ένιωθα και εν τέλει να καταλήξω ότι η απόπειρά μου για έναν φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική (ή αλλιώς vbac) θα ήταν ασφαλές για μένα και το επόμενο μωρό!
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα έμαθα πολλά πράγματα που αφορούν τον τοκετό, την εγκυμοσύνη , το θηλασμό και φυσικά τη μητρότητα. Και συνεχίζω να μαθαίνω..το ταξίδι αυτό, λοιπόν, θέλω να μπορώ να το μοιράζομαι με γυναίκες που επιθυμούν ένα μωρό, γυναίκες που κυοφορούν, γυναίκες που ήδη έγιναν μητέρες (με κάθε τρόπο) και να μπορούμε έτσι να προσφέρουμε η καθεμιά ό' τι μπορεί και επιθυμεί.
Κυρίως να προσφέρουμε το καλύτερο στα παιδιά μας...μαζί με την απέραντη αγάπη μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου