Με το καρότσι στους δρόμους της Ελλάδας (για γέλια και για κλάμματα!)

Μόνο ένας άνθρωπος που κυκλοφορεί με ένα καρότσι στους δρόμους της Ελλάδας μπορεί να καταλάβει πόσο χειρότερα είναι τα πράγματα απ' ότι φαίνονται!
Πολλές ή και πολλοί από εσάς θα έχετε πάρει χαμπάρι για τους τρόπους παρκαρίσματος που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι (δυστυχώς) Έλληνες! Πάνω σε διαβάσεις, στα φανάρια, το μισό ή και ολόκληρο το αμάξι πάνω στο πεζοδρόμιο και φυσικά στις ράμπες, κλείνοντας έτσι τους νόμιμους δρόμους των πεζών!
Για να μην αναφερθώ στην αγένεια - να το πω; - των οδηγών που δε δίνουν προτεραιότητα στους πεζούς (ειδικά εκεί που πρέπει, όπως οι διαβάσεις, πράσινο φανάρι έναντι δικού τους πορτοκαλί κ.τ.λ.).
Οι εμπειρίες μου στο δρόμο με το καρότσι δεν είναι και οι καλύτερες και δυστυχώς δε γίνεται να χρησιμοποιώ συνεχώς το μάρσιπο, μιας και η μικρή έχει βαρύνει αρκετά (και ο αυχένας διαμαρτύρεται εντόνως) και φυσικά γιατί συχνά έχουμε να κάνουμε ψώνια (που να κουβαλάς παιδί, μπουκάλια γάλα-χυμού κ.τ.λ.!).
Μου κάνει πραγματικά εντύπωση η αγένεια ορισμένων ανθρώπων και η απερισκεψεία τους.
Για παράδειγμα, κάποτε προχωρώντας στο πεζοδρόμιο ξαφνικά μου κλείνει το δρόμο μια κυρία (ο Θεός να την κάνει) με το αμάξι της. Η εν λόγω κυρία βγήκε από το αμάξι της κανονικά, παίρνοντας την τσάντα της χαλαρά, να πάει στην υπηρεσία που ήθελε. Εγώ φυσικά σταμάτησα και της ζήτησα ευγενικά να μετακινήσει το αμάξι της διότι δεν είναι θέση πάρκινγκ και ξέρετε τι μου απάντησε; Ότι δε μπορεί γιατί βιάζεται και να βγω στο δρόμο (χμμμμ...κι όμως ναι!)
Εννοείται ότι δεν κούνησα και απαίτησα να βγάλει το αμάξι της. Εκείνη θυμωμένη άρχισε να εκτοξεύει διάφορες ''ωραίες'' κουβέντες και να επιμένει ότι δεν το βγάζει. Και τότε την ενημέρωσα ότι θα καλέσω την αστυνομία. Και πάλι δεν έδειξε μετάνοια, λέγοντας ότι καλό θα ήταν <<να μαζέψω τη γλώσσα μου>> (στο μεταξύ δεν είπα κάτι κακό, απλώς μιλούσα νευριασμένα αλλά δίκαια πάντα).
Μόνο όταν έκανα την κίνηση να βγάλω το κινητό απ' τη τσάντα και να καλέσω το νούμερο είπε  ότι θα σεβαστεί το παιδί (και όχι εμένα) και θα βγάλει το αυτοκίνητο.
Παρεπιτπόντως, είχε χώρο να παρκάρει άνετα σωστά, παράλληλα στο πεζοδρόμιο....απλώς βαριόταν ή δεν ήξερε!
Αυτή ήταν μια περίπτωση κατά την οποία οπισθοχώρησε ο ''ένοχος''. Άλλες φορές έχει τύχει να με αγνοούν, να βρίζουν (ναι, ναι....κι όμως!), να κοντεύουν να μας πατήσουν ενώ έχω πράσινο και να βγάζουν και δέκα μέτρα γλώσσα....αχ! Μόνο στην Ελλάδα!
Και αναρωτιέμαι...ως που θα πάει αυτό!
Αλλά όταν βλέπεις γονείς με παιδιά (που έχουν οι ίδιοι καθισματάκια στο αμάξι τους) και παρκάρουν πάνω στις ράμπες, όταν βλέπεις αυτοκίνητο από σχολή οδηγών παρκαρισμένο στα φανάρια, πάνω στη ράμπα, αστυνομικούς με μηχανές να μη σου δίνουν προτεραιότητα....τότε τι να περιμένεις και από τους υπόλοιπους;;; Από την κεφαλή βρωμάει το ψάρι!!!!!!
Εύχομαι κάποτε να αλλάξει αυτή η κατάσταση (αυτή και άλλες πολλές)!
Ίσως να βοηθούσε και μια διαμαρτυρία...μαμάδες με καρότσια να βγούνε στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα, ίδια μέρα, ίδια ώρα...μήπως ξυπνήσει επιτέλους ο κόσμος!
Βάλτε το λίγο στο μυαλό σας....και όλοι/ες εσείς που οδηγάτε μην κοιτάτε μόνο πως να μην ενοχλείτε τα άλλα αμάξια αλλά και τους πεζούς.
ΜΗΝ κλείνετε τα πεζοδρόμια
ΜΗΝ κλείνετε τις ράμπες
ΜΗΝ κλείνετε τις διαβάσεις
ΔΩΣΤΕ προτεραιότητα στους πεζούς
Όταν το φανάρι σας είναι πορτοκαλί που αναβοσβήνει, προτεραιότητα έχει ο άλλος (είτε πεζός, είτε αυτοκίνητο)!!!